پژوهش ها و فرضیات نشان مى دهد كه با دستكارى متغیر هاى غذایى مى توان در پرخاشگرى بهبود ایجاد كرد.
مطالعات همه گیر شناسى پزشكى رابطه بین رفتار بسیار پرخاشگرانه و كمبود چند ماده غذایى ضرورى را نشان مى دهند مثل :

 كمبود نیاسین Bcomplex :
گوشت بدون چربى ، مرغ، ماهى ، تخم مرغ ، لوبیاى خشك و نخود ، شیر كم چرب یل بدون چربى ، پنیر ، سویا و آجیل

 پانتونیك اسید ویتامین B5 :
در انواع مواد مختلف یافت مى شود اما در طى تهیه فراورده هاى غذایى از بین مى رود. بنابراین در گوشت تازه ، سبزیجات و تمام غلات تازه بیشتر از فریز شده ها و كنسرو شده ها هستند.

 ویتامین B1 : مخمر آبجو و سبوس غلات ، حبوبات و گوشت

 ویتامین B6 : مخمر آبجو، جگر ، دل، قلوه، كلم، تخم مرغ ، گوشت گوساله ، موز ، عسل و غلات

 ویتامین C : سبزیجات سبز و تازه ، مركبات

 آهن : تخم مرغ، گوشت ، حبوبات و سبزیجات سبز

 منیزیم : اسفناج ، جعفرى ، دانه ها ، بادام ، سویا ، غلات ، سبزیجات

 تریپتیان : در غذاهاى پروتئینى یافت مى شود .
مقدارى لیتیوم در آب شهرى وجود دارد و ارتباط دارد با كاهش رفتار پرخاشگرانه و تحقیقاتى مصرف زیاد آب را در مدیریت پرخاشگرى نشان مى دهند.
 تهیه و تنظیم : آناهیتا گرانمایه / کارشناس ارشد روانشناسی کودکان استثنایی